Ο όρος μορφολογική επίγνωση υποδηλώνει την κατανόηση από το παιδί της μορφημικής σύστασης των λέξεων, δηλαδή εκείνων των τμημάτων των λέξεων που έχουν σημασίες και αξιολογείται από τις ακόλουθες πέντε δοκιμασίες.
Συγκεκριμένα, εκτιμάται η δυνατότητα που έχει το παιδί για αναγνώριση, συνειδητό χειρισμό αλλά και παραγωγή νέων λέξεων σύμφωνα με τους άρρητους μορφολογικούς κανόνες που ισχύουν στη διαμόρφωση των παράγωγων λέξεων αλλά και των κλιτικών μορφημάτων.
Η πρώτη δοκιμασία από αυτές (Δ19) αφορά στον παραγωγή ουσιαστικών και επιθέτων με την προσθήκη στην αρχική λέξη της κατάλληλης παραγωγικής κατάληξης. Για καλύτερη κατανόηση του παιδιού και ελάφρυνση του μνημονικού φορτίου, παρουσιάζονται στο παιδί από την ηλεκτρονική συσκευή συνοδευτικές εικόνες μαζί με τις εκφωνούμενες οδηγίες. Προηγούνται 2 παραδείγματα στα οποία το παιδί λαμβάνει ανατροφοδότηση ανάλογα με την απάντησή του. Σε περίπτωση λανθασμένης απάντησης στα παραδείγματα, δίνεται στο παιδί ευκαιρία να προσπαθήσει ξανά ώστε να σχηματίσει προφορικά την κατάλληλη λέξη. Ο/η εξεταστής/τρια επιλέγει το κατάλληλο σύμβολο που καταγράφει την ορθότητα ή όχι της απάντησης του παιδιού και προωθεί τη διαδικασία στην επόμενη ερώτηση/εικόνα. Αν το παιδί απαντήσει λανθασμένα σε ένα ορισμένο αριθμό ερωτήσεων (ανάλογα με το κριτήριο οροφής που έχει οριστεί για τη συγκεκριμένη δοκιμασία), η ηλεκτρονική συσκευή ολοκληρώνει αυτόματα τη χορήγηση της δοκιμασίας και παρουσιάζει την επόμενη. Η αυτόματη τήρηση του κριτηρίου οροφής από την ηλεκτρονική συσκευή ισχύει σε όλες τις δοκιμασίες της μορφολογικής επίγνωσης.
Οι επόμενες δύο δοκιμασίες (Δ20-Δ21) ) αφορούν στην αναγνώριση από το παιδί της χρήσης του κατάλληλου ρηματικού τύπου (Δ20) σε προτάσεις που περιγράφουν συγκεκριμένες ενέργειες που απεικονίζονται και σε αντίστοιχες εικόνες στην οθόνη. Η κάθε μία από τις δύο προτάσεις (σωστή και λάθος) προφέρονται από δύο ζωάκια (πιγκουΐνους) που περιγράφουν ο καθένας με τη σειρά του την εικόνα που παρουσιάζεται στη μέση της οθόνης κι απεικονίζει μια σειρά από χελωνάκια σε διάφορες δραστηριότητες. Η περιγραφή του κάθε πιγκουΐνου αποτελεί μια σύντομη πρόταση που περιλαμβάνει όμως ψευδολέξη (φτιαχτή λέξη χωρίς σημασία) στη θέση του ρήματος. Η χρήση των ψευδολέξεων εξηγείται στα παιδιά ως γλώσσα που γίνεται κατανοητή από τα χελωνάκια-ήρωες των εικόνων. Επιπλέον, οι ψευδολέξεις διαμορφώνονται με τρόπο ώστε οι καταλήξεις τους να συμφνωνούν (ή όχι) με το πρόσωπο και αριθμό του υπονοημένου ρήματος. Το παιδί καλείται να επιλέξει κάθε φορά τον πιγκουΐνο που πρόφερε την σωστή (κατά τη γνώμη του) πρόταση.
Αντίστοιχα, στην επόμενη δοκιμασία (Δ21) οι πιγκουΐνοι προφέρουν προτάσεις με ψευδολέξεις στη θέση του ουσιαστικού που χρησιμοποιούν τα χελωνάκια στην κεντρική εικόνα. Οι ψευδολέξεις σε αυτή τη δοκιμασία συμφωνούν με το υπονοημένα ουσιαστικά σε γένος, αριθμό και πτώση και το παιδί πρέπει να επιλέξει τον πιγκουΐνο που είπε την σωστή πρόταση.
Πριν την χορήγηση των προτάσεων που αποτελούν το κύριο μέρος και των δύο δοκιμασιών προηγείται, παράδειγμα στο οποίο το παιδί λαμβάνει ανατροφοδότηση ανάλογα με την απάντησή του κι ευκαιρία για να προσπαθήσει ξανά ώστε να βρει τη σωστή πρόταση/απάντηση. Όπως και στις προηγούμενες δοκιμασίες, ο εξεταστής/τρια μετά από κάθε επιλογή του παιδιού επιλέγει το κατάλληλο σύμβολο που προωθεί τη διαδικασία στην επόμενη ερώτηση/εικόνα.
Οι δύο τελευταίες δοκιμασίες μορφολογικής επίγνωσης αφορούν στο σχηματισμό και παραγωγή του σωστού ρηματικού (Δ22) και ονοματικού (Δ23) τύπου με τη χρήση ψευδολέξεων. Συγκεκριμένα, η ηλεκτρονική συσκευή παρουσιάζει στο παιδί τους οικείους από τις προηγούμενες δοκιμασίες ήρωες των εικόνων (χελωνάκια) που εκτελούν μια σειρά από ενέργειες. Στη μία εικόνα περιγράφεται η ενέργεια που κάνει για παράδειγμα το ένα χελωνάκι και το παιδί καλείται να περιγράψει τη δεύτερη εικόνα που παρουσιάζεται δίπλα στην πρώτη και περιγράφει την ίδια ακριβώς ενέργεια που εκτελείται όμως από πολλά χελωνάκια (και το αντίστροφο). Έτσι, το παιδί οφείλει να επαναλάβει την πρόταση που άκουσε χρησιμοποιώντας την ψευδολέξη-ρήμα με την κατάλληλη όμως κατάληξη (τρίτου ενικού ή τρίτου πληθυντικού προσώπου).
Αντίστοιχα, στην τελευταία δοκιμασία της μορφολογικής επίγνωσης (Δ23) οι προτάσεις που ακούει το παιδί περιγράφουν τις δράσεις που δείχνουν οι συνοδευτικές εικόνες και περιλαμβάνουν ψευδολέξεις για τα ουσιαστικά (ενικού ή πληθυντικού αριθμού). Το παιδί καλείται να χρησιμοποιήσει τις ψευδολέξεις για να περιγράψει τις συνοδευτικές εικόνες προσαρμόζοντας κατάλληλα την κατάληξή τους ώστε να συμφωνεί με τον αριθμό των αντικειμένων που δείχνει η εικόνα (ένα ή πολλά). Στις δοκιμασίες αυτές προηγείται, φυσικά, παράδειγμα στο οποίο το παιδί λαμβάνει ανατροφοδότηση ανάλογα με την απάντησή του κι ευκαιρία για να προσπαθήσει ξανά να προφέρει την κατάλληλη λέξη. Επίσης, ο/η εξεταστής/τρια επιλέγει κάθε φορά το σύμβολο που καταγράφει την ορθότητα ή όχι της απάντησης του παιδιού και προωθεί τη διαδικασία στην επόμενη ερώτηση/εικόνα.